بررسی راهکارهای توسعۀ مشارکت عمومی در استان گلستان

مشارکت عمومی، ملازمۀ نزدیک و تنگاتنگی با جامعۀ مدنی دارد؛ جامعه‌ای که اساس قدرت را بر مردم استوار گردانیده است. این امر پاسداشت حقوق کسانی است که در یک جامعۀ انسانی عضو هستند. بی‌شک، در چنین جامعه‌ای ساختار قدرت از قاعدۀ آن نیرو می‌گیرد. در کشور ما نیز علی‌رغم وجود زمینه‌ها و پیشینۀ مشارکت و روحیۀ همکاری و تعاون در عرصه‌های مختلف، این خصیصۀ اجتماعی تاکنون فرصت بروز و ظهور کافی و فراگیر نیافته و به تقویت، حمایت و گسترش سامانه‌های نوین در این زمینه نیازمند است. در واقع هدف کلی این پژوهش مشخص نمودن و اولویت‌بندی نقاط قوّت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدات پیش روی توسعۀ مشارکت عمومی در استان گلستان است. روش تحقیق، ترکیبی از روش‌های توصیفی-تحلیلی و ژرفانگر بوده و دارای ماهیتی کاربردی است. اطلاعات به شیوۀ پیمایشی- کتابخانه‌ای جمع آوری شده و جامعۀ آماری مورد استفاده را کارشناسان و اساتید خبره در زمینه‌های توسعۀ مشارکت عمومی تشکیل می‌دهند. در این پژوهش سعی شده است با استفاده و بهره‌گیری از مدل تحلیلی (SWOT) به شناسایی مسائل اساسی در بخش‌های مرتبط و تأثیرگذار در توسعۀ مشارکت عمومی در استان گلستان پرداخته شود، سپس برای درک بهتر موضوع به رتبه‌بندی مؤلفه‌ها و معرفه‌ها توسعۀ مشارکت عمومی با استفاده از مدل سلسله مراتب فازی (FAHP) پرداخته‌ایم. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که عامل وجود فرهنگ کار، اعتماد به نفس و اعتماد ملی و همچنین گرایش مردم و سازمان‌های مردم نهاد به مشارکت به‌عنوان بااهمیت‌ترین عوامل در زمینۀ توسعۀ مشارکت مطرح هستند.